Η πρόσφατη μεταρρύθμιση για τον "προσωπικό ιατρό" και η πρόκληση του μακροχρόνιου σχεδιασμού υπηρεσιών υγείας

Η μεταρρύθμιση "γιατρός για όλους" του 2022 εισάγει την καινοφανή για τα ευρωπαϊκά δεδομένα έννοια του "προσωπικού ιατρού", τον οποίο ορίζει ως τον "ιατρό που παρέχει υπηρεσίες ΠΦΥ" και ο οποίος δύναται να εργάζεται σε Κέντρα Υγείας του ΕΣΥ, Τοπικές Μονάδες Υγείας του ΕΣΥ ή ιδιωτικά ιατρεία, μπορεί να είναι γενικός ιατρός, παθολόγος, παιδίατρος ή "απλός ιδιώτης ιατρός", εγγράφει στις λίστες του έως 2000 πολίτες ανεξαρτήτως του τόπου κατοικίας τους, αποζημιώνεται κατά κεφαλήν και έχει (όχι κατά αποκλειστικότητα) το δικαίωμα παραπομπής ασθενών στο Β΄βάθμιο και Γ' βάθμιο επίπεδο περίθαλψης.

 

Η μεταρρύθμιση περί προσωπικού ιατρού του 2022 επιχειρεί την αντιμετώπιση του κατακερματισμού της ΠΦΥ στην Ελλάδα δια της μετονομασίας των κατακερματισμένων υποδομών του δημόσιου και ιδιωτικού τομέα σε κέντρα άσκησης ¨προσωπικής ιατρικής" με τον κατακερματισμό των υπηρεσιών να παραμένει. Δεν αντιμετωπίζει την έλλειψη συνέχειας στις υπηρεσίες υγείας καθώς δικαίωμα παραπομπών στα νοσοκομεία διατηρούν πέραν των "προσωπικών ιατρών" και οι ειδικοί ιατροί. Καταστρατηγεί τις βασικές αρχές της ΠΦΥ όπως η πληθυσμιακή της αναφορά και ο διεπιστημονικός της χαρακτήρας. Δεν προβλέπει καμία λύση για την αντιμετώπιση της ανισοκατανομής του υγειονομικού προσωπικού ανά επίπεδο περίθαλψης και κυριότερα της ανισοκατανομής πόρων και προσωπικού μεταξύ δημόσιου και ιδιωτικού τομέα.

 

Η επίλυση των χρόνιων και δομικών προβλημάτων της ΠΦΥ στην Ελλάδα απαιτεί καταρχήν μακρόπνοο σχεδιασμό στην παραγωγή και εκπαίδευση του υγειονομικού προσωπικού, σαφή στρατηγική ενδυνάμωσης με όλους τους αναγκαίους ανθρώπινους και χρηματοδοτικούς πόρους της δημόσιας και δωρεάν ΠΦΥ καθώς και άμεση αποκατάσταση των βασικών αρχών λειτουργίας της ΠΦΥ στη χώρα μας, ήτοι της πληθυσμιακής της αναφοράς και της διεπιστημονικότητας.